Misverstanden in de liefde tussen ouder en kind.

Het bewijs dat hij niet van me hield

Witte chocolade, ik heb het nooit lekker gevonden. Mijn vader wel. Hij was dol op witte chocolade. Toen ik puber was, mijn ouders waren gescheiden, kreeg ik van mijn vader zo af en toe een reep witte chocolade. Pijnlijk vond ik dat... het voelde altijd als een afwijzing. Ik hield van bruine chocolade, het liefst nog met hazelnoten (met karamel en zeezout bestond toen nog niet). Witte chocolade lustte ik niet en dat hij dat niet wist was het bewijs dat hij dus niet van me hield. Zoals zo veel van zijn gedrag me in die periode dat gevoel gaf.

Ontdekking

Jaren en vele ruzies later hadden mijn vader en ik elkaar weer gevonden. We zijn samen op vakantie naar Australië geweest en daar bespraken we het chocolade probleem. Vanuit zijn optiek kocht hij met die reep witte chocolade een momentje genieten voor mij. Hij was er zo dol op en deze delicatesse kocht hij dan om mij ook zo te laten smullen. Het werd me duidelijk dat die reep witte chocolade geen afwijzing was, maar juist een daad van liefde.

Van handreiking naar afwijzing

Helaas gebeurt het heel vaak in gezinnen dat een aardige handreiking juist wordt ervaren als een pijnlijke afwijzing. De liefde die ouders voelen voor hun kinderen wordt lang niet altijd zo geïnterpreteerd door hun kinderen. Andersom trouwens ook niet.

Weer verbinden

In mijn werk met gezinnen ga ik vaak opzoek naar de misverstanden in de liefde, naar de gebaren die anders, meer liefdevol geïnterpreteerd kunnen worden en naar een manier van communiceren die de kans op deze pijnlijke misverstanden kan verkleinen. Zodat de liefde die er is ook echt gevoeld wordt door de gezinsleden en ze helpt te groeien en verbinden.

Misverstanden voorkomen

Wil jij ook weer meer verbinding voelen in jouw gezin? Wil jij weten hoe je door anders te communiceren de kans op misverstanden verkleind? Ben je op zoek naar een manier om meer gezelligheid thuis te creëren? Neem dan contact op met Het Sleutelbos.

Meer lezen?

Van weerstand naar flexibiliteit

Ze wil niet naar het strand. “Ga maar alleen” zegt ze, “ik blijft wel thuis”. Even verrast het me. Ze vindt het strand hartstikke leuk. Ik plan zulke dingen ook voor haar en had eigenlijk een enthousiast antwoord verwacht. Ergens van binnen klinkt er een bekend stemmetje. De stem van de autoriteit.

Hersenen in ontwikkeling

De hersenen van jonge kinderen zijn ontworpen om verbanden te leggen. Die van volwassen trouwens ook. Bij het leggen van deze verbanden gaat het nog wel eens mis. Er worden links gelegd die niet helemaal kloppen.

Intensiteit en het benoemen van gevoel

"Dat doe ik ook!", reageerde een moeder verslagen na mijn uitleg over het benoemen van gevoelens bij haar kinderen. "Als mijn zoon boos is dan zeg ik dat." Op zo een moment vraag ik vaak om een voorbeeld, want meestal zit het in de details. Ze geeft een voorbeeld waarbij haar jongste zoontje had staan stampen en schreeuwen, toen ze hem vertelde dat het tijd was om uit de speeltuin te vertrekken.